wszystkiego po trochu

... w niedużym mixed-mediowym albumie. Kilka zdjęć - a raczej ich kawałków, farby w ulubionych kolorach, kilka postarzonych drobiazgów, pasty, media, maski itp itd - czyli zabawa na całego :)

A w co się jeszcze ostatnio bawiłam? W rysowanie i malowanie u Pasiakowej na warsztatach w MANUFABRICUM, u - jak sama o sobie mówi - szalonej Wolfann!

Wracając do albumu, efekty cudnie spędzonego czasu:

 

Na czerwono...

... i to nie dlatego, że "mierzę" się z kolejnym kolorem, ale dlatego, że ten kolor oddaje najwierniej emocje, które mną targają gry słyszę o kolejnych zaniedbanych, skrzywdzonych i opuszczonych dzieciach.

Baardzo lubię...

... moje stemple i wciskam je wszędzie gdzie się da. Tym razem trafiły w okolice mojego zdjęcia - jednego z niewielu, które posiadam :) 

Cały czas kręcę się w okolicach zieleni. Tym razem takiej ostrej, z pogranicza z cytrynową żółcią, która świetnie zagrała z ciemnym, turkusowym tłem. 

ps. Kiedy patrzymy na różne kolory, szukamy dla nich odpowiednich nazw chcąc opisać je słowami, nigdy chyba nie myślimy o tym, że barw można nie widzieć! Kilka lat temu okazało się, że Mikołaj - mój starszy syn - nie rozróżnia wszystkich kolorów (głównie chodzi o barwy uzupełniające). Często zastanawiam się jak wygląda świat widziany jego oczami - bo przecież musi wyglądać inaczej! Największy kłopot ma z rozróżnieniem zielonego i brązowego. Ciemny zielony staje się brązowym, jasny zielony szarym. Wiem jak czasem może być to kłopotliwe (kiedyś Mikołaj spytał dlaczego mięso z sosem jest takie zielone!); jakie stanowi ograniczenia (co z prawem jazdy w przyszłości?) - wtedy bardziej doceniam, że te wszystkie barwy widzę. 

Wam też życzę barwnego widzenia świata. 

Dzień dzisiejszy...

... na nim się skupmy. Nie wiem czy doświadczacie czasem uczucia, że troska o przyszłość czy też zwykłe czekanie na to co wydarzy się jutro, przysłania nam radość dnia dzisiejszego? 

Jesteśmy przecież tu i teraz a jutro może nigdy nie nadejść. 

Zatem jestem Tu i Teraz. Już nawet wczoraj nie ma takiego znaczenia.

No i metoda na "rdzewienie" metalu. Domowy, zapewne nie najlepszy pomysł - słyszałam o lepszych, ale zdobycie odpowiednich preparatów nie jest zbyt proste :) 

Zatem dla ciekawych moje "postarzanki". Metalowe elementy moczone w roztworze wybielacza Ace oraz octu kuchennego (tak na oko 1:1). U mnie trwa to ok. 2 dni. Koniecznie trzeba to robić na świeżym powietrzu i uważać, żeby oparami nie podrażnić sobie oczu i nosa!!

Takie oto "drobiazgi" wybrałam:

A tak wyglądały po ok. dwóch dniach:

Z zielonym to całkiem poważnie...

... mnie wzięło! Wcześniej scrapowo, potem juornalowo. Trochę kłóci się to z moją wiarą, że niebieski i brązowy to jedyne kolory, z którymi mogę żyć w niezmąconej przyjaźni.

A co do głębszych treści i przemyśleń. Zbyt często jesteśmy zbyt surowi sami dla siebie i równie  często pozwalamy się tak traktować innym. A ponieważ wyznaję zasadę, że zmiany albo naprawianie świata należy zaczynać od samego siebie - zatem taki oto postulat głoszę: BE GOOD TO YOURSELF. YOU DESERVE IT.

Ha, no i jeszcze taka nowina. Mam banerek od scrapki-wyzwaniowo :) Dzięki dziewczyny! ps. chyba powinnam dorobić w bocznej kolumnie pozycję "wyróżnienia" :)

raz na zielono, raz na ...zielono

... u mnie ostatnio coś się na zielono dzieje. To chyba tęsknota za wiosną i latem i ciepłem i słońcem i strach przed szarugą, zimnem i słotą. Nie lubię jesieni i zimy też nie lubię - niech tam sobie będą piękne kolory: soczyste czerwienie, złociste żółcie, ciepłe brązy... skrzący się śnieg, rześkie poranki... zimno i już!

A na zielono i wakacyjnie - Mikołaj :) 

Dużo warstw, maski, gesso, gniecionki, itd. itp.

 Buziaki dla zaglądających xoxo.

Wyzwaniowo, po raz pierwszy

Jak daleko sięgam pamięcią, nigdy nie wzięłam udziału w wyzwaniu. Czasem nawet udało mi się coś na takowe przygotować, ale - jak to z fotograficznym leniem bywa - nie doczekało się to nigdy zgłoszenia, publikacji - czyli wszystkiego co z takim wyzwaniem się wiąże.

Teraz, niemalże rzutem na taśmę, zrobiłam sobie zakładkę do książki - rzecz szalenie przydatna, z zadziwiająca skłonnością do "zapodziewania" się. A na scrapki-wyzwaniowo zaproponowano, aby jednak zamienić stare bilety, skrawki gazety na porządną, nieprostokątną (to kluczowe przesłanie :) zakładkę.

Taką oto poczyniłam. Zakładka jest jedna, ale o zmiennym obliczu. Ot, taka kobieca buteleczka:

 

  

strzałki, strzały i strzałeczki

... do koloru, do wyboru - czyli nieograniczone możliwości stemplowe :) 

Wiadomym jest, że w każdej osobie, która odkryła w sobie choć odrobinę artystycznej duszy, zmienia się postrzeganie świata. Śrubka traci swoje walory użytkowe, bandaż przestaje być materiałem opatrunkowym, a metka od spodni już nigdy nie trafia do kosza. Papierowe serwetki muszą mieć odpowiedni nadruk, wybielaczem do tkanin można postarzyć metal a folią aluminiową owijamy literki a nie kurczaka przed pieczeniem.

Skutkiem tego każda wizyta np. w sklepie budowlanym staje się potencjalnie źródłem kolejnych inspiracji. Tym razem trafiło na gumę - właściwie nie wiem do czego jest wykorzystywana w oryginale - u mnie posłużyła do "produkcji" pieczątek. Nie wiem jaka będzie ich trwałość - guma wygląda porządnie, więc może się za szybko nie "zużyją".

Gdyby ktoś chciał skorzystać z tego pomysłu, pod spodem kilka zdjęć jak robiłam swoje stemple. W przypadku dodatkowych pytań - służę pomocą.

 

I po wakacjach..., tych blogowych też :)

Chyba powinnam zacząć: "ależ mam blogowych zaległości itp, itd...". Zastanawiam się skąd te przestoje... Przyczyn oczywiści - w takich przypadkach - można by wskazać kilka. 

Poczynając od tego, że nie ma się nic do powiedzenia albo nic do pokazania. Najczęściej pada w takim momencie wyjaśnienie "jestem taka zagoniona/zabiegana/zarobiona/...wstawić dowolne". Aparat mi wysiadł, wirus zjadł dane z dysku, kawą zalałam prace (a tu akurat efekt mógłby być ciekawy). No więc cała masa wymówek, wyjaśnień, tłumaczeń - tylko czy ma to jakiekolwiek znaczenie???

Gdyby to jednak kogokolwiek interesowało, ja mogę się tłumaczyć fotograficznym lenistwem :D Ha, bo nie jest tak, że nic nie robię; mam też wiele do powiedzenia (gdyby ktoś chciał poznać moje stanowisko w różnych sprawach, zapraszam, pytajcie :) ostatnio próbowałam na własny użytek zdefiniować czym jest "obgadywanie" - okoliczności są nieistotne - ale takie mnie nachodzą pseudo filozoficzne przemyślenia; z czasem u mnie również nie najgorzej... (ostatnio trochę gorzej, bo byłam na dłuuuugich wakacjach). Zatem problem leży w w czystym lenistwie, bo do ładnego zdjęcia trzeba: poczekać na odpowiednie światło, cyknąć zdjęcie, podłączyć aparat do kompa - po czym odłączyć i wyjąć kartę do czytnika, po tym gdy po raz kolejny aparat nie współpracuje z pc-tem, zgrać zdjęcia, obrobić, poprzycinać uff... tyle tego...

A w między czasie tak wiele się dzieje! Był zlot w Warszawie (to wszyscy wiedzą), był weekend craftowy we Wrocławiu (super weekend, super ludzie i w ogóle), były wymarzone warsztaty fotograficzne w Borach Tucholskich (super spędzony czas z Kasią z Farbiarnii) no i oczywiście wakacje w... Mecce Scraperów (guess where :).

Ze wszystkim będę się powoli dzielić (w tym moimi "wynalazkami" i ciekawostkami z za Oceanu), choć moje motto na nowy rok szkolny to przede wszystkim "BYĆ NA CZASIE". 

Aha, i zanim trochę tego co tam jednak robiłam sobie w ukochanym kącie, kolejne, ważne spostrzeżenie. Nie Muszę Z Niczego Rezygnować!!! Jeszcze do niedawna wydawało mi się, że muszę się zdecydować: albo robię LOs, arbo strony w Art Journalu, albo decyduję się na prace na kanwie, albo kartki, albo papiery, albo farby, albo..., albo... I nagłe oświecenie! Jeśli tylko mam ochotę, to mogę robić Co Tylko Zechcę - tak długo jak sprawia mi to frajdę, zależnie od nastroju i co tam jeszcze ma znaczenie! Myśl ta zapewne nie jest obca wielu z Was, dla mnie  jednak była niczym objawienie.

No to teraz krótki przegląd twórczości (na początku warsztatowo - czyli z potrzeby socjologicznej:)

Po warsztatach u Cynki:

 

Po warsztatach u Wolfann:

  

Po warsztatach u Finn:

 

  

  

A teraz domowe zacisze (a i tak nie całe): 

 

 

 

Dla wytrwałych - xo, xo, xo